สัญญาจะซื้อจะขายที่ดิน

เด็กหรือผู้เยาว์กระทำความผิด ใคร!ต้องร่วมรับผิดด้วย

 "เด็ก เยาวชน ผู้เยาว์" หมายถึง บุคคลซึ่งมีอายุต่ำกว่า   สิบแปดปีบริบูรณ์ แต่ไม่รวมถึงผู้ที่บรรลุนิติภาวะด้วยการสมรส (หมายความว่าหากเด็กต่ำกว่า18 ได้สมรสกันถูกต้องตามกฏหมายก็จะไม่เป็นเด็กอีกต่อไป)

ดังนั้น เมื่อหากเด็กและเยาวชนได้กระทำความผิดทางกฎหมาย ต้องได้รับโทษเท่าเทียมกับผู้ใหญ่ที่กระทำความผิดนั้นๆหรือไม่??

ดังนั้นสำหรับเด็ก และเยาวชนนั้น มีกฏหมายว่าด้วยการคุ้มครองเด็ก เพื่อดำเนินการคุ้มครองสวัสดิภาพเด็กไว้เป็น การเฉพาะที่แตกต่างจากผู้ใหญ่ โดยศาลอาจจะไม่ลงโทษเด็ก หรืออาจลงโทษน้อยกว่าที่กฏหมายกำหนด หรืออาจจะใช้มาตรการอื่นแทนการลงโทษก็ได้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความร้ายแรงของการทำความผิด และช่วงอายุของเด็กที่กฏหมายกำหนดไว้โดยเฉพาะ  หากเด็กอายุ 5 ขวบกับเด็กอายุ 17ปี ทำผิดต้องได้รับโทษเท่ากันหรือไม่อย่างไร?
ตอบ: คงต้องดูถึงวุฒิภาวะของเด็กแต่ละช่วงวัย ซึ่งเด็กแต่ละช่วงอายุมีความรู้รับผิดชอบชั่วดีต่างกัน การที่ต้องรับโทษจึงต้องแตกต่างกัน ซึ่งกฏหมายได้วางหลักไว้ ดังนี้

เด็กอายุไม่เกิน 10ปี กระทำความผิดทางอาญา เด็กนั้นไม่ต้องรับโทษ เพราะกฏหมายมองว่าเด็กในอายุช่วงดังกล่าวนั้น ยังมีวุฒิภาวะและประสบการณ์ความนึกคิด และความรู้สึกผิดชอบชั่วดีน้อย หรือยังอ่อนต่อโลก และสังคมมาก จึงยังไม่สมควรได้รับการลงโทษ ยังให้โอกาสเด็กในการปรับตัวอยู่ในสังคมต่อไป (ประมวลกฏหมายอาญามาตรา73)

เด็กอายุเกิน10ปี แต่ไม่เกิน15ปี กระทำความผิดนั้น ทั้งนี้อาจไม่ต้องรับโทษก็เป็นได้ แต่ศาลอาจว่ากล่าวตักเตือน หรือส่งตัวไปยังสถานฝึกอบรม หรือองค์กรที่ศาลเห็นสมควร ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความผิดที่กระทำ และดุลพินิจของศาลท่าน จะเห็นได้ว่าในปัจจุบันเด็ก และเยาวชนในช่วงอายุดังกล่าวจะเริ่มคึกคะนองมากขึ้น ชอบทำตาม คล้อยตามได้ และถูกชังจูงได้ง่ายมาก ซึ่งกระบวนการยุติธรรมที่เห็นนั้นส่วนใหญ่ ส่งเด็กและเยาวชนเข้าอบรมเสมอในปัจจุบัน เพื่อขัดเกลาให้เป็นเยาวชนที่ดีต่อไป

บุคคลที่อายุเกิน15ปี แต่ต่ำกว่า18ปี ได้กระทำความผิด ศาลอาจลดโทษให้กึ่งหนึ่ง หรืออาจใช้วิธีการเดียวกับเด็กอายุเกิน 10 ปี แต่ไม่เกิน 15ปีก็ได้ แล้วแต่กรณีไปโดยขึ้นอยู่กับความร้ายแรง และดุลพินิจศาล โดยปกติแล้วเด็ก และเยาวชนในช่วงอายุดังกล่าวนี้ มักจะหลงผิดได้ง่ายเช่นกัน แต่กฏหมายมองว่าเด็ก และเยาวชนในช่วงอายุดังกล่าวนั้น มีสามัญสำนึกความรับผิดชอบชั่วดีเทียบเท่ากับผู้ใหญ่แล้ว จึงเห็นควรลงโทษให้เทียบเท่าผู้ใหญ่ แต่ลดโทษให้เป็นกรณีไปตามความผิดที่เกิดขึ้นเท่านั้น
เด็กกระทำความผิดก่อให้เกิดความเสียหายใครต้องรับผิดชอบ?
ความรับผิดในทางแพ่ง คือการชดใช้ค่าเสียหายที่เป็นทั้งตัวเงิน และไม่ใช่ตัวเงิน จริงอยู่แม้เด็กที่กระทำผิดจะไม่ต้องรับโทษทางอาญา แต่อาจต้องมีความรับผิดในฐานะเป็นผู้กระทำละเมิดตามประมวลกฏหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420 ที่บัญญัติว่า "ผู้ใดจงใจ หรือประมาทเลินเล่อทำต่อบุคคลอื่นโดยผิด กฏหมาย ให้เขาเสียหายถึงแก่ชีวิตก็ดี แก่ร่างกายก็ดี อนามัยก็ดี เสรีภาพก็ดี ทรัพย์สิน หรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใดก็ดี ท่านว่าผู้นั้นทำละเมิด จำต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น"

ส่วนบิดามารดา หรือผู้ปกครองจะต้องรับผิดร่วมกับเด็กนั้นด้วย ตามประมวลกฏหมายแพ่ง และพาณิชย์มาตรา 429 ที่บัญญัติว่า "บุคคลใดแม้ไร้ความสามารถเพราะเหตุเป็นผู้เยาว์ หรือวิกลจริตก็ยังต้องรับผิด ในผลที่ตนทำละเมิด บิดามารดา หรือผู้อนุบาลของบุคคลเช่นว่านี้ย่อมต้องรับผิดร่วมกับเขาด้วย เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าตนได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลซึ่งทำอยู่นั้น" (คำพิพากษาที่ 13789/2555 คำพิพากษาที่ 9774/2544)

ดังนั้น การที่เด็กและเยาวชน หากได้กระทำความผิดทางอาญา แม้จะไม่ต้องรับโทษอาญาตามกฏหมาย แต่ยังต้องรับผิดในทางแพ่ง และบิดามารดา หรือผู้ปกครองจะต้องร่วมรับผิดกับเด็กด้วย เว้นแต่จะใช้ความระมัดระวังในการดูแลเด็กแล้ว จึงเป็นอุทาหรณ์ให้บิดามารดาหรือผู้ปกครองเด็กทั้งหลายที่จะต้องระมัดระวังดูแลเด็กในการปกครองของตนเป็นอย่างดี เพราะมิฉะนั้น จะต้องเป็นคดีความทั้งในทางแพ่งและทางอาญาได้ :สำนักงานกฎหมายประชาธรรม ทนายอิศรา เจริญพิทยา , ผู้ช่วยทนายดวงทิพย์ หังใจดี 084-7046529 099-7450205

ปัจจุบันหลายคนมักใช้เช็คเงินสดในการชำระค่าสินค้า หรือชำระหนี้ โดยเหตุผลแต่ละคนที่ใช้นั้นก็แตกต่างกันไป
รู้หรือไม่ว่า หากเราสั่งจ่ายเช็คให้ใครไปเพื่อชำระหนี้ หรือค่าสินค้า หากธนาคารปฏิเสธการจ่าย หรือที่บ้านๆเรียกกันว่าเช็คเด้ง นั้นจะมีความผิดทางอาญา ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจาการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๕๓๔  มาตรา ๔ ที่บัญญัติว่า ผู้ใดออกเช็คเพื่อชำระหนี้ที่มีอยู่จริงและบังคับได้ตามกฎหมายโดยมีลักษณะหรือมีการก ระทำอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้ 
           (๑) เจตนาที่จะไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็คนั้น
           (๒) ในขณะที่ออกเช็คนั้นไม่มีเงินอยู่ในบัญชีอันจะพึงให้ใช้เงินได้  

การรับมรดกคู่สมรสที่เป็นคนต่างชาติ

เชื่อว่าในสถานประกอบกิจการต่างๆ ลูกจ้างคงจะโดนหักเงินจากนายจ้างไม่ใช่น้อยรึไหม..... ซึ่งจริงๆแล้วตามกฎหมายแรงงาน ห้ามนายจ้างหักเงินลูกจ้างสุ่มสี่สุ่มห้า  ซึ่งในกฎหมายแรงงานได้กำหนดไว้แล้วว่านายจ้างหักเงินลูกจ้างอะไรได้บ้าง แ ละหักอะไรไม่ได้บ้าง

ในพ.ร.บ คุ้มครองแรงงานมาตรา 76 ระบุว่า ห้ามมิให้นายจ้างหักค่าจ้างนายจ้างจะหักค่าจ้างได้ในกรณีดังต่อไปนี้
1. หักภาษีหรือชำระเงินอื่นๆที่กฎหมายกำหนด
2. หักค่าสหภาพ
3. ชำระหนี้สหกรณ์
4. หักเงินประกันบางประเภท หรือหักค่าเสียหายโดยลูกจ้างต้องยินยอม
5. หักเงินสะสม

ดังนั้นโดยหลัำแล้ว นายจ้างจะหักเงินเดือนไม่ได้ ยกเว้นลูกจ้างยินยอมให้หัก  ลูกจ้างท่านใดที่โดนหักเงินสามารถร้องเรียนได้ที่กรมแรงงาน หรือปรึกษากระผม ทนายอิศรา เจริญพิทยา หากนายจ้างยังฝ่าฝืนหักเงินลูกจ้างมีโทษจำคุก 6 เดือน ปรับ 1 แสนบาท ตามมาตรา 144  ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องดูรายละเอียดอื่นๆไปด้วยนะครับ

สำนักงานกฎหมายทนายประชาธรรม

ทนายอิศรา เจริญพิทยา ติดต่อ 084 7046529  099 7450205

ถึงแม้จะเป็นเทศกาลสาดน้ำเล่นน้ำสงกรานต์ที่มีมายาวนานแล้ว แต่กฎหมายก็ไม่ได้จะยกเว้นโทษให้ กรณีที่มีการทำความผิด
การสาดน้ำใส่คนที่เค้าไม่เล่นสงกรานต์ เช่น งานบางอย่างเค้าไม่ได้หยุด แล้วพนักงานกำลังไปทำงาน แต่โดนสาดน้ำใส่จนได้รับความเสียหาย กรณีนี้ ผู้เสียหายอาจดำเนินคดีผู้ที่สาดน้ำใส่ได้
การสาดน้ำใส่คนอื่น อาจโดนได้หลายข้อหาเลย เช่น ทำร้ายร่างกาย มีโทษจำคุกไม่เกิน 1 เดือน หรือปรับไม่เกิน 1 หมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ  เคยมีคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 9244/2553 พิพากษาว่า สาดเหล้าใส่หน้าคนอื่น มีความผิดฐานทำร้ายร่างกาย
หรือสาดน้ำใส่คนอื่น ทำให้ทรัพย์สินเค้าเสียหาย ยิ่งยุคนี้ใช้ไอโฟนกัน โดนน้ำนิดเดียวก็เสียหายได้ หากทำทรัพย์สินของคนอื่นเสียหาย ก็อาจเจอข้อหาทำให้เสียทรัพย์ ซึ่งมีโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 6 หมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ เป็นต้น
นอกจากนั้น อาจมีข้อหาอื่นๆ อีกซึ่งคงต้องดูเป็นกรณีไป ดังนั้น ก่อนจะสาดใคร ดูให้ดีก่อนว่าเค้าเล่นด้วยรึเปล่า ไม่ใช่จะเอามันส์อย่างเดียว ถ้าผู้เสียหายเค้าเอาเรื่อง เราอาจจะตกเป็นผู้ต้องหาได้
ประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา 358  ผู้ใดทำให้เสียหาย ทำลาย ทำให้เสื่อมค่าหรือทำให้ไร้ประโยชน์ ซึ่งทรัพย์ของผู้อื่นหรือผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วย ผู้นั้นกระทำความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
มาตรา 391 ผู้ใดใช้กำลังทำร้ายผู้อื่นโดยไม่ถึงกับเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 1 เดือนหรือปรับไม่เกิน 1 หมื่นบาทหรือทั้งจำทั้งปรับ

ติดต่อ สำนักงานกฎหมายทนายประชาธรรม ทนายอิศรา 099-7450205 084-7046529

     
 เมื่อได้รับหมายศาลแล้ว สิ่งแรกที่ควรทำคืออ่านข้อความในหมายให้ละเอียดก่อน ว่าศาลนัดวันที่เท่าไหร่ ศาลอะไร

ซึงกรณีที่ได้รับหมายศาลนั้นมีหลายกรณี อาทิเช่น

1. หมายศาลเรียกเป็นพยานในคดี (กรณีนี้คือศาลเรียกตัวไปเบิกความเป็นพยานในคดี หากไม่ไปอาจมีความผิดทางอาญา ซึ่งการไปไม่ได้น่ากลัวอะไร เนื่องจากไปเป็นพยานในคดี)
2 หมายศาลเรียกเป็นจำเลย กรณีนี้แบ่งออกเป็น คดีแพ่ง และคดีอาญา
    - คดีแพ่ง ถ้าเป็นคดี ผู้บริโภค (ผบ.) ที่ถูกเจ้าหนี้ธนาคาร หรือบัตรเครดิตฟ้องเป็นจำเลย ให้ไปตามนัดหมายศาลได้เองโดยไม่จำเป็นต้องมีทนาย เนื่องจากทนายของธนาคาร จะแจ้งให้เราทราบถึงขั้นตอนเอง ซึ่งธนาคารส่วนใหญ่จะให้ข้อเสนอในการทำสัญญาประนีประนอมยอมความ หากไม่ไปอาจเสียสิทธิในส่วนนี้ได้
                   ถ้าเป็นคดีแพ่งสามัญ ควรอ่านหมายเรียกและคำฟ้องให้ละเอียดถี่ถ้วนก่อน หลังจากนั้นให้จัดเตรียมทนายความเพื่อเตรียมการต่อสู้คดี(ในกรณีที่เราต้องการสู้คดี หากไม่ต้องการสู้คดีไม่จำเป็นต้องจ้างทนายความก็ได้ สามารถไปที่ศาลแล้วรับสารภาพที่ศาลได้เลย)

      - คดีอาญา จะแบ่ง 2 กรณี คือ กรณีนัดพร้อม ตรวจพยานหลักฐาน และ กรณีนัดไต่สวนมูลฟ้อง
ทั้ง 2 กรณี จำเป็นที่จะต้องจัดหากทนายความเพื่อประโยชน์สูงสุดของตัวเราเอง ซึ่งหากไม่สามารถหาทนายความได้ สามารถใช้ทนายความที่ศาลจัดหาให้ได้ ซึ่งก็คือทนายขอแรงที่ศาลนั่นเอง
3 หมายรับคำพิพากษา คือ กรณีที่เราไม่ไปฟังคำพิพากษา คู่ความอีกฝ่ายจะนำคำพิพากษามาให้ เพื่อเตรียมการบังคับคดีต่อไป (ในกรณีคดีแพ่งเท่านั้น)
4 หมายบังคับคดี คือ กรณีที่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่งได้ยึดหรืออายัดทรัพย์สินของเราไปเพื่อขายทอดตลาด หากต้องการคัดค้านการบังคับคดี จะต้องรีบติดสำนักงานบังคับคดีตามหมายโดยเร็วที่สุด กรณีนี้สามารถดำเนินการเองได้โดยไม่จำต้องจ้างทนายความก็ได้

**ในคดีแ่พ่งและคดีอาญาเมื่อได้รับหมายแล้วจะต้องยื่นคำให้การต่อสู้คดีภายใน 15 วันนับแต่วันที่ได้รับหมาย



หากต้องปรึกษากฎหมายติดต่อ
ทนายอิศรา เจริญพิทยา
084-704-6529
สำนักงานกฎหมายทนายประชาธรรม


credit pic : http://www.sittichailaw.com

คงได้ยินข่าวกันบ้างแล้วนะคะเร็วๆนี้ ที่ครูปรีชาพร้อมทนายยื่นฟ้องหมวดจรูญ ในข้อหาายักยอกทรัพย์หรือรับของโจร โดยศาลนัดไต่สวนมูลฟ้องวันที่ 4 มิถุนายนนี้ ซึ่งในกรณีที่ครูปรัฃีชาพร้อมด้วยทนายยื่นฟ้องต่อศาลจังหวัดกาญจนบุรีเองย่อมทำได้ ซึ่งเป็นสิทธิของฝ่ายครูปรีชา ที่จะไม่ส่งเรื่องคดีให้ทางตำรวจ แต่ทางครูจะดำเนินการฟ้องร้องเอง ซึ่งเป็นไปตามบทบัญญัติของวิธิพิจารณาความอาญา มาตรา 28 ซึ่งกล่าวไว้ว่า 

งอัยการสูงสุด ถือว่าคำสั่งนั้นเป็นที่สุด

ถ้าไม่จ่ายค่าติดตามทวงถาม จะยึดรถไป เป็นกรรโชกทรัพย์หรือไม่
คำถาม :การที่ไฟแนนซ์ติดตามทวงถามค่างวดรถ เมื่อพบผู้เช่าซื้อรถ ก็บังคับให้จ่ายค่าติดตามทวงถามอีกต่างหาก
ถ้าไม่ยอมจ่ายค่าทวงถามให้ จะยึดรถที่เช่าซื้อไป ผู้เช่าซื้อเกิดความกลัว จึงยอมจ่ายเงินค่าติดตามทวงถาม ให้ไป 2,300 บาท การกระทำของไฟแนนซ์มีความผิดหรือไม่?
คำตอบ :การกระทำดังกล่าวโดนขู่เข็ญว่า ถ้าไม่ยอมจ่ายค่าทวงถาม จะยึดรถไป เป็นความผิดฐานกรรโชกทรัพย์

เทียบเคียงคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5146/2557
ป.อ.มาตรา 337 วรรคแรก บัญญัติว่า “ผู้ใดข่มขืนใจผู้อื่นให้ยอมให้หรือยอมจะให้ตนหรือผู้อื่นได้ประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สินโดยใช้กำลังประทุษร้าย หรือโดยขู่เข็ญว่าจะทำอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ชื่อเสียงหรือทรัพย์สินของผู้ถูกขู่เข็ญหรือของบุคคลที่สาม จนผู้ถูกข่มขืนใจยอมเช่นว่านั้น ผู้นั้นกระทำความผิดฐานกรรโชก” ดังนี้ การขู่เข็ญว่าจะทำอันตรายต่อทรัพย์สินของผู้ถูกขู่เข็ญเป็นการแสดงให้ผู้ถูกขู่เข็ญเข้าใจว่าจะได้รับภัยในทรัพย์สินของตนจากการกระทำของผู้ขู่เข็ญ ซึ่งอาจขู่เข็ญตรงๆ หรือใช้ถ้อยคำหรือทำกริยาให้เข้าเช่นนั้นก็ได้ โดยไม่จำเป็นที่ผู้ขู่เข็ญต้องกระทำต่อทรัพย์สินของผู้ถูกขู่เข็ญจนเสียรูปทรงหรือเปลี่ยนรูปทรงไปจากเดิมหรือใช้การไม่ได้หรือทำให้เสื่อมค่าเสื่อม
ราคาดังที่จำเลยฎีกา จากข้อเท็จจริงดังกล่าวข้างต้น การที่จำเลยขู่เข็ญให้ผู้เสียหายจ่ายเงินค่าติดตามรถยนต์คืน หากไม่นำมาให้จะยึดรถยนต์กระบะของผู้เสียหายไป จึงเข้าลักษณะเป็นการขู่เข็ญผู้เสียหายโดยขู่เข็ญว่าจะทำอันตรายต่อทรัพย์สินของผู้ถูกขู่เข็ญคือรถยนต์กระบะของผู้เสียหายแล้ว ซึ่งทำให้ผู้เสียหายเกิดความกลัวและยินยอมนำเงิน 2,300 บาท ให้จำเลย การกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดฐานกรรโชกทรัพย์
 ติดต่อ ทนายอิศรา เจริญพิทยา
099-7450205 084,7046529

credit pic : https://www.colourbox.com/image/robbery-of-the-businessman-in-its-car-image-2151441

เลิกจ้าง ต้องจ่ายค่าจ้างค้างจ่ายภายใน 3 วัน นับแต่เลิกจ้าง
.
.
คำพิพากษาฎีกาที่ 81/2547 นายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างเมื่อวันที่ 13 กันยายน 2543 นายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างระหว่างวันที่ 1 ถึง 12 กันยายน 2543 ให้แก่ลูกจ้างภายใน 3 วัน นับแต่วันเลิกจ้าง หากไม่จ่ายย่อมตกเป็นผู้ผิดนัดนับแต่วันที่ 16 กันยายน 2543 ต้องเสียดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 15 ต่อปี นับแต่วันผิดนัด


credit pic : https://www.bcgsearch.com/article/60889/Avoiding-the-L-Word-Layoff/

ห้ามแท็กซี่เก็บเงินเกินมิเตอร์

หลายๆคนคงจะเคยประสบปัญหากันมาบ้าง เมื่อได้ใช้บริการรถสาธารณะประเภทแท็กซี่ ซึ่งมีการบริการที่ดีบ้าง แย่บ้างต่างกันไป ก็แล้วแต่ดวงว่าวันที่เราใช้บริการจะเจอประเภทไหน

แต่ที่เป็นปัญหากันก็คงจะเป็นเรื่องเงินๆทองๆ เมื่อเราขึ้นแท็กซี่ปรากฏว่าดันไม่กดมิเตอร์ หรือกดแต่เก็บเงินเกินกว่าที่ปรากฏในมิเตอร์
แล้วอย่างนี้ประชาชนอย่างเราๆจะทำอย่างไรละนี่

กรณีนี้ เป็นความผิดตาม พ.ร.บ.จราจรทางบกนะครับ ซึ่งมีโทษปรับสูงถึง 500 บาท เพราะกฎหมายห้ามแท็กซี่เรียกเก็บค่าโดยสารเกินอัตราที่ปรากฏในมิเตอร์ ( ม.96 , ม.148 )
และถ้าหากว่าเราพบเห็นแท็กซี่ที่มีพฤติกรรมแบบนี้ก็ร่วมด้วยช่วยกันนะครับ โดยสามารถร้องเรียนไปยังศูนย์คุ้มครองผู้โดยสารสาธารณะและรับเรื่องร้องเรียน สายด่วน 1584 ซึ่งเป็นหน่วยงานที่รับเรื่องร้องเรียนอยุ่ในสังกัดของกรมขนส่งทางบก

สนับสนุนโดย “ทนายประชาธรรม เจตนารมณ์ แห่งความเป็นธรรม”
ติดตามข้อมูลบทความดีๆได้ทื่ Facebook : สำนักงานกฎหมายทนายประชาธรรม หรือ
โทร 099-7450205 , 080 450 5769  ทนายอิศรา เจริญพิทยา

credit pic : https://en.wikipedia.org/wiki/Taxicab

การที่พ่อแม่ที่แท้จริงยกลูกของตนเองให้เป็นลูกบุญธรรมคนอื่นหรือตามกฎหมายเรียกว่า “บุตรบุญธรรม” คงได้ยินกันมาบ้างแล้ว แต่มีทั้ง ทำตามธรรมเนียม และตามกฎหมาย ที่ได้รับความคุ้มครอง อาจเนื่องมาจากสาเหตุแตกต่างกันไป บางครั้งคุณพ่อคุณแม่ก็อาจจะมีความขัดสนด้านเงินทอง การยกบุตรให้เป็นบุตรคนอื่นอาจจะทำให้ลูกตนเองได้อยู่สุขสบาย และไม่เป็นภาระของพ่อแม่ หรือการที่ญาติพี่น้องไม่มีลูก อยากได้บุตรคนอื่นมาเป็นลูกแค่ในนาม หรือจดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย ซึ่งพ่อแม่หลายท่านคงยังไม่ทราบว่าการดำเนินการตามกฎหมายนั้นมีผลผูกพันพ่อแม่ และผู้รับบุตรบุญธรรมอย่างไร มีผลกระทบและผลได้ผลเสียในเรื่องใดบ้าง

การพิจารณาด้วยเหตุผลต่าง ๆ แล้ว ตกลงว่าจะยกลูกตนเองให้เป็นบุตรบุญธรรมคนอื่น มิใช่ว่าจะสามารถทำได้ทุกคน กฎหมายมีการกำหนดกฎเกณฑ์ไว้เพื่อคุ้มครองป้องกันตัวเด็กให้ได้รับประโยชน์สูงสุด โดยต้องเข้าหลักเกณฑ์ที่กำหนด ต้องมีความเหมาะสมในส่วนของผู้รับบุตรบุญธรรม โดยภาพรวมแล้ว  การยกลูกให้เป็นบุตรบุญธรรมนั้น เด็กต้องไม่มีชีวิตที่แย่ลง และมีความเหมาะสมในทุก ๆ ด้าน จึงจะสามารถดำเนินการได้ ซึ่งรัฐเองได้กำหนดกฎเกณฑ์ไว้หลายประการ เช่น

ผู้รับบุตรบุญธรรมต้องมีอายุไม่ต่ำกว่า 25 ปี และต้องมีอายุมากกว่าบุตรบุญธรรมอย่างน้อย 15 ปี  โดยจะเห็นได้ว่า ผู้รับบุตรบุญธรรมควรมีวุฒิภาวะในด้านต่าง ๆ ที่เหมาะสม มิใช่ยังเป็นเด็ก หรือยังเป็นวัยรุ่นอยู่ อีกทั้งความห่างของช่วงอายุนั้น ใช้ในการกำหนดอำนาจปกครองของผู้รับบุตรบุญธรรมได้อย่างเหมาะสม หากอายุใกล้กันมากเกินไปอาจจะปกครองบุตรบุญธรรมไม่ได้
ผู้ที่จะป็นบุตรบุญธรรมถ้ามีอายุมากกว่า 15 ปี เจ้าตัวต้องให้ความยินยอมด้วย เด็กที่โตกว่า 15 ปี เรียกกันว่าเป็นวัยรุ่นแล้ว การที่จะให้ใครมาเป็นพ่อแม่ ก็คงเกิดความรู้สึก จึงควรให้เด็กได้มีส่วนตัดสินใจว่าจะรับหรือไม่รับ ไม่ใช่ว่าพ่อแม่เห็นดีเห็นงามแล้วเด็กต้องเห็นด้วยเสมอไป เรื่องภาวะทางด้านจิตใจเป็นเรื่องจำเป็นอย่างยิ่ง
ผู้เยาว์ที่อายุต่ำกว่า 15 ปี ต้องได้รับความยินยอมจากบิด มารดา เนื่องจากหากเด็กยังเล็ก ยังไม่อาจตัดสินใจได้รอบคอบ ผู้ปกครองจึงยังมีบทบาทสำคัญในการช่วยพิจารณา
ผู้เยาว์เป็นผู้ถูกทอดทิ้งและอยู่ในความดูแลของสถานสงเคราะห์เด็ก ก็จะต้องให้สถานสงเคราะห์เด็กให้ความยินยอม ซึ่งมองคล้ายๆ กับว่าสถานสงเคราะห์เด็กนั้นเป็นผู้ปกครองมาก่อน จึงมีความเข้าใจ และรู้ว่าเด็กจะเข้ากับผู้รับบุตรบุญธรรมได้หรือไม่
ผู้ที่จะรับบุตรบุญธรรมและผู้จะเป็นบุตรบุญธรรม ถ้ามีคู่สมรสต้องได้รับความยินยอมจากคู่สมรสก่อน
การรับบุตรบุญธรรมจะสมบูรณ์ต่อเมื่อ ได้มีการจดทะเบียนตามกฎหมาย ข้อนี้สำคัญ การยกลูกให้เป็นบุตรบุญธรรมทั่วไป ที่ไม่ได้จดทะเบียน โดยมีความเข้าใจว่าได้เป็นพ่อแม่ลูกกันจริง ๆ แล้วนั้น ไม่สามารถที่จะอ้างสิทธิตามกฎหมายได้ ดังนั้นหากจะได้รับความคุ้มครองสิทธิที่เกี่ยวข้องแล้วจำเป็นที่จะต้องไปจดทะเบียนต่อหน่วยงานของรัฐเท่านั้น
เมื่อมีการรับบุตรบุญธรรมโดยถูกต้องตามหลักเกณฑ์ข้างต้นแล้ว ย่อมมีผลทางกฎหมาย ที่เกี่ยวข้องตามมา โดยให้บุตรบุญธรรมมีฐานะอย่างเดียวกับบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายของผู้รับบุตรบุญธรรม หมายถึงเปรียบเสมือนลูกที่คลอดออกมา  แต่บุตรก็ไม่เสียสิทธิและหน้าที่ในครอบครัวที่เกิดมา คือบุตรนั้นยังคงมีสิทธิและหน้าที่ต่อพ่อแม่ที่แท้จริงอยู่เช่นเดิม เช่น มีสิทธิได้รับมรดก หรือมีหน้าที่ต้องเลี้ยงดูบุพการีผู้ให้กำเนิด เป็นต้น

ส่วนพ่อแม่โดยกำเนิดจะหมดอำนาจปกครองนับแต่เวลาที่เด็กได้เป็นบุตรบุญธรรมของผู้รับบุตรบุญธรรมไปแล้ว กล่าวคือ อำนาจปกครองบุตรจะไปอยู่ที่ผู้รับบุตรบุญธรรมจนกว่าจะปรรลุนิติภาวะ ผู้รับบุตรบุญธรรมมีหน้าที่ต้องอุปการะเลี้ยงดูและให้การศึกษากับบุตรบุญธรรม กรณีเด็กทำผิดแล้วผู้ปกครองต้องรับผิดเช่น เด็กไปแข่งรถบนถนนถูกตำรวจจับ ผู้ที่ต้องรับโทษแทนจะเป็นผู้รับบุตรบุญธรรม ไม่ใช่พ่อแม่ที่แท้จริงแล้ว  รวมทั้งเด็กจะมีสิทธิได้รับมรดกของผู้รับบุตรบุญธรรมเมื่อผู้รับบุตรบุญธรรมถึงแก่ความตายด้วย ในทางกลับกันเมื่อเด็กที่ไปเป็นบุตรบุญธรรมต่อมาได้เติบโตและสามารถประกอบสัมมาอาชีพได้แล้วก็ต้องมีหน้าที่ให้การอุปการะเลี้ยงดูทั้งพ่อแม่ที่ให้กำเนิดและผู้รับบุตรบุญธรรมเช่นกัน

อำนาจปกครองบุตรจากเดิมเป็นของพ่อแม่ที่แท้จริง เมื่อยกลูกให้เป็นบุตรบุญธรรมของคนอื่นแล้ว อำนาจปกครองบุตรต่างๆ ดังต่อไปนี้ จะเป็นของผู้รับบุตรบุญธรรมทันที

การกำหนดที่อยู่ของบุตร เช่น ให้อยู่ที่ไหน จังหวัดไหน อยู่กับใคร จะส่งผลถึงการได้พบเจอ ยากหรือง่าย
ทำโทษบุตรตามสมควรเพื่อว่ากล่าวสั่งสอน
ให้บุตรทำงานตามสมควร
เรียกบุตรคืนจากคนอื่นซึ่งกักตัวบุตรไว้โดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย
การกำหนดการศึกษาต่าง ๆ

ทั้งนี้อำนาจปกครองบุตรบุญธรรมจะสิ้นสุดลงไปด้วยเหตุ 3 ประการนี้

เมื่อการจดทะเบียนเลิกรับบุตรบุญธรรม
เมื่อบุตรบุญธรรมสมรสกับผู้รับบุตรบุญธรรม กรณีนี้สามารถเกิดขึ้นได้ เนื่องจากมิใช่เป็นบิดามารดาที่แท้จริง จึงไม่ต้องห้ามตามกฎหมาย
เมื่อศาลพิพากษาให้เลิกการรับบุตรบุญธรรม
ดังนั้นการรับบุตรบุญธรรมมีผลทางกฎหมายในหลายกรณี หากประสงค์ที่จะได้รับความคุ้มครองตามสิทธิต่างๆ แล้วควรที่จะไปดำเนินการจดทะเบียนรับบุตรบุญธรรมอย่างถูกต้องตามกฎหมายต่อไป
ติดต่อ ทนายอิศรา เจริญพิทยา
099-7450205,084-7046529 สำนักงานกฎหมายทนายประชาธรรม